شواهد و تحلیل ساختاری در پهنه برخوردی زاگرس مرتفع (صحنه- هرسین)

Authors: not saved
Abstract:

چکیده: منطقه مورد مطالعه در حد فاصل پهنه­های زاگرس مرتفع و سنندج - سیرجان قرار دارد. عمده واحدهای چینه شناسی در منطقه مورد مطالعه شامل توالی­های رسوبی- آتش‌فشانی، آهک­های مزوزوییک و آهک­های سنوزوییک است. عمده ساختارهای منطقه از روند کلی گسل زاگرس پیروی می­کند. رادیولاریت­ها اکثراً دارای لولای تیز و جزء چین­های جناغی هستند و زاویه بین­یالی آن‌ها در حدود 30 تا 70 درجه است. در منطقه شاه­آباد علیا رادیولاریت­ها به شدت چین­خورده­ و گسلیده هستند که گسلیدگی در آن‌ها بعد از چین­خوردگی رخ داده است. این رادیولاریت­ها فاقد میان لایه بوده و شواهدی از چین­خوردگی مجدد نشان می­دهند. بر این اساس به نظر می­رسد که رادیولاریت­ها در اینجا به صورت کلیپ است. چین­های بزرگ مقیاس مزوزوئیک (در آهک­ها) نیز داری لولای مدور و روند شمال غرب – جنوب شرق می­باشند، البته در برخی از چین­ها شواهد مبنی بر چین­خوردگی مجدد دیده می­شود. چین‌های سنوزوئیک منطقه دارای لولای گرد هستند و زاویه بین­یالی 120 درجه دارند. همچنین با توجه به دیاگرام (Π) رسم شده این چین­ها اکثراً استوانه­ای بوده و سطح محوری چین­های رسم شده دارای روند شمال غرب - جنوب شرق و عناصر چین در واحدهای متفاوت است. به­دلیل رئولوژی متفاوت شکل­گیری چین­ها در فازهای متفاوت تکتونیکی صورت گرفته است. راندگی آهک­های مزوزوئیک بر روی افیولیت­ها حاکی از تشکیل ساختارهای دوپلکسی است. مطالعه مورفولوژی انواع ماکل­های دینامیکی و اندازه بلورهای باز­تبلور یافته کلسیت نشان می­دهد که دگرریختی منطقه ویژگی یک گستره حدواسط را دارا می­باشد و دمای دگرریختی از بخش خارجی به بخش داخلی کوهزاد افزایش یافته است. میزان تنش­ جریانی بدست آمده از اندازه بلورهای کلسیت 200 تا 300 مگاپاسکال می­باشد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تحلیل ساختاری پهنه برخوردی کوهزاد زاگرس در باختر الیگودرز

در پهنه برخوردی کوهزاد زاگرس سبک ساختاری از بخش درونی (پهنه سنندج - سیرجان) به سمت بخش بیرونی (زاگرس) به ترتیب از سبک ستبر پوسته به سبک نازک پوسته تغییر می‌نماید. در این پهنه، گسل‌های راندگی با روند شمال باختر - جنوب خاور و شیب به سمت شمال خاوری، قدیمی‌ترین واحدهای ترادف رسوبی را به سطح رسانده‌اند. بر اساس الگوی دگرشکلی، پهنه برخوردی کوهزاد زاگرس را می...

full text

تحلیل ساختاری پهنه ی برخوردی کوهزاد زاگرس در منطقه ی غرب الیگودرز

در پهنه برخوردی کوهزاد زاگرس سبک ساختاری از بخش داخلی (پهنه سنندج – سیرجان) به سمت بخش خارجی (زاگرس) به ترتیب از سبک ستبر پوسته به سبک نازک پوسته تغییر می نماید. در این پهنه، گسلهای راندگی با روند شمال باختر- جنوب خاور و شیب به سمت شمال خاوری، قدیمی ترین واحدهای ترادف رسوبی را به سطح رسانده اند. بر اساس الگوی دگر شکلی، پهنه برخوردی کوهزاد زاگرس را می توان به دو محدوده مشخص که توسط راندگی اصلی ز...

15 صفحه اول

تحلیل ساختاری پاره‌‌گسل‌های جنوبی پهنه گسل عرضی کره‌بس در جنوب فیروزآباد، کمربند چین - رانده زاگرس

کمربند چین- رانده زاگرس توسط گسل‌های عرضی گوناگونی و با روند غالب شمال ‌شمال‌ باختر – جنوب جنوب‌ خاور و سازوکار راستالغز قطع شده است.  این گسل‌ها اغلب به علت حضور لایه‌های جدایشی در قاعده و بخش‌های مختلف پوشش رسوبی، هندسه پلکانی را در سطح زمین نشان می‌دهند. از جمله این گسل‌ها،گسل‌ عرضی کره‌بس در ناحیه فارس و در 65 کیلومتری خاور گسل کازرون است. به علت حضور سری هرمز و افق‌های میانی شکل‌پذیر در پو...

full text

الگوی دگر‌شکلی در زاگرس مرتفع باختری

این مطالعه ناحیه بین  ′30     º 51-º50  در امتداد کمربند چین‌خورده و رانده زاگرس را در بر می‌گیرد.  الگوی دگرشکلی در کمربند زاگرس مرتفع به‌خاطر همگرایی مورب صفحه عربی نسبت به ایران مرکزی به صورت تسهیم کرنش کامل (Complete strain partitioning) مطرح شده است. در این الگو گسل عهد حاضر زاگرس (MRF) در حاشیه شمالی کمربند، از نظر سینماتیکی تمام مؤلفه جابه‌جایی به موازات کمربند ناشی از حرکت مورب صفحه عرب...

full text

تحلیل ژئوشیمی و پالینولوژیکی رسوبات دریاچه گهر و شناسایی آب و هوای دیرین زاگرس مرتفع

در این تحقیق با مطالعه مغزه رسوبی سه متری از دریاچه گهر واقع در زاگرس مرتفع، محیط رسوبی گذشته با استفاده از شاخص­های ژئوشیمی و پالینولوژی مورد بررسی قرار گرفت و با تفسیر تغییرات پوشش­گیاهی به­دست آمده از نمودار گرده­ دریاچه گهر، تغییرات آب و هوایی گذشته بازسازی شد. نتایج نشان داد که منطقه مورد مطالعه به­طور متناوب شرایط آب و هوایی سرد و مرطوب و خشک و گرم را در گذشته تجربه نموده است. از مهمترین...

full text

شواهد چینه‌نگاری و رسوبی گسترش حوضه بین‌شلفی آپتین در زون ساختاری زاگرس، شمال منطقه فارس

شرایط خاص رسوبی-تکتونیکی صفحه عربی در کرتاسه پیشین (آپتین) به تشکیل، گسترش و تکامل حوضه‌های بین‌شلفی منجر شده است. علاوه بر دو حوضه باب در شرق و کژدمی در شمال شرق صفحه عربی، حوضه‌های بین‌شلفی کوچک‏تری به صورت محلی در نقاط مختلف این صفحه گسترش پیدا کرده‌اند. نتایج مطالعه حاضر در بخش شمالی منطقه فارس واقع در شمال شرق صفحه عربی نیز موید این مطلب است. این پژوهش به بررسی سازند داریان در دو چاه سروست...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 1  issue شماره 3

pages  73- 96

publication date 2015-09-23

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023